Friersdale dag 2

Goed geslapen! Met dank aan de airconditioning.
Als ik de waterkoker voor thee aanzet valt de stroom uit. Ik voel me een luxe paardje. Dingen die thuis gewoon zijn hebben hier toch extra aandacht nodig.
Terwijl ik begin te schrijven loopt Hans richting de kinderstemmen die we horen. Grade 12 heeft gewoon les op zaterdag en er is ook al een groep van Chiro aanwezig. Er hoeft geen muziek aan, de kinderen van Chiro zingen en klappen.
Onder leiding van Celia zien we een grote groep kinderen naast de kerk in een vierkant staan. Er worden levenslessen besproken, gezongen en gebeden. Op het moment dat ik kom kijken splitst de groep. De Maats, 7, 8 en 9 jaar. De Kameraden 10, 11 en 12 jaar. De Vrienden 13, 14 en 15 jaar. De laatste groep split nog in een jongens en meisjes groep. De groepen zoeken allemaal een plekje in de schaduw en dansen en zingen om het hardst. Als ik even mee dans ontvang ik luide aanmoediging.
Fanty sluit de elektra weer voor ons aan en na een gezellig praatje lopen Hans en ik naar het kindertehuis. Hans begint aan de macaroni geholpen door Lariza, de mamma. Terwijl ik begin met de fruitsalade komen er twee jongens naast me zitten en binnen de kortste keren zitten er ook nog drie meisjes bij me aan tafel om te helpen. Bij gebrek aan aardappelschilmesjes gebeurd het met voor mij spannende messen, de kinderen blikken of blozen niet. Na de fruitsalade volgen de komkommers en tomaten. Een van de meisjes maakt met mijn toestel foto's. Ze vinden dat allemaal prachtig!
Na het eten wordt er door een groepje gezwommen in de Oranje rivier. Het is weer erg warm, Hans besluit om ook een afkoeling te nemen. Hoewel ik de kleine meisjes zie rillen vindt hij het heerlijk. Hij is met zijn nog blinkend witte lichaam een attractie voor de kinderen. We krijgen zelfs de vraag dat als zij naar Nederland komen zij na verloop van tijd ook zo wit worden. Heel vertederend. Terug lopend, nog best een wandeling, komen er veel vragen. Het is een gezellige boel. Ik word door de kleintjes bij de hand genomen en de groten vragen of we nog naar de Spar in Keimoes gaan. Of ze mee mogen. Tja dan willen er wel vijf mee.we leggen uit dat dit niet gaat in een auto waar drie riemen achterin zitten. We zullen er om kaarten, maar niet vandaag. Of we dan wel chocolade voor ze mee willen nemen.
We laten de kinderen weer in het Koshuis en na een douche gaan we naar de Spar in Keimoes. Die is dicht. Het is er wel druk, naast de Spar is de drive-in drankenwinkel. Er is markt geweest. Overal ligt troep.
We besluiten naar Kakamas te rijden. We zien onderweg veel bakkies, vol met mensen en heel veel drankflessen, triest. De Spar is hier gelukkig nog wel open. We halen sla en fruit en een hartige pie voor morgen. En natuurlijk wat chocolade, kitkat reepjes.
Bij de KFC bestellen we koffie. Hier hebben we WiFi, kunnen we even met thuis appen en ons verhaal posten op 'waarbenjij.nu'. Op weg naar huis hebben we Vader Wijnand al aan de telefoon. Hij leeft erg met ons mee in zijn zo geliefde Friersdale.. Het geeft ons bezoek een bijzonder tintje.
We brengen de avond door in het kindertehuis. Na het avond broodje is er onze yoghurt met fruit. De kinderen genieten en sommigen vragen om meer,alles gaat schoon op. We spelen nog een spelletje kaart en om half 10 vinden wij het wel bedtijd. Onder een prachtige sterrenhemel lopen we naar het gastenverblijf.