Britstown - Graaff-Reinet - Beaufort-West

De wijn was heerlijk gisteravond maar het slapen minder. Onrustig geslapen, elk uur wakker en om 5 uur klaar wakker. Gewoon een boekje lezen en Hans om 7 uur wakker gemaakt. Na het ontbijt nog een koffie in de lounge. We zoeken alvast een een accommodatie voor overnachting in Beaufort-West. Hier willen we twee nachten blijven (het is laagseizoen dus we vinden via TravelGround altijd iets wat ons aanspreekt). Het Karoo National Park ligt daar en naar wat ik gelezen heb zit er groot wild. Voor een dagje ‘safari’ (ok, het is niet het Krugerpark) wil ik wel een dag uittrekken.
We vertrekken in een super schone auto. Gooien zoals gewoonlijk de tank weer vol en hebben water en koeken in de auto. Op weg naar de Karoo. Ook een half-woestijn, maar geheel anders dan in de Noord-Kaap. Hier is het soms ook groen. En heel veel vergezichten en dan weer prachtig afgekalfde berg/heuveltoppen. De ‘oh’ en ‘wat mooi’ komen veelvuldig uit ons mond. Hoewel het doorgaande wegen zijn komen we de eerste 200km niet meer dan 10 auto’s tegen. Bij het binnenrijden van het Camdeboo National Park bij Graaff-Reinet ligt volgens mij een geocache. We stoppen en inderdaad onder de rots (tussen alleen maar rotsen en bij Struisvogels) vond ik de cache. Toch leuk dat dit een wereldwijd spel is.
We rijden naar de receptie van het park. Ook hier zouden we wild kunnen spotten. Gewapend met fotocamera en verrekijker rijden we hoopvol het park binnen. Al snel spotten we Springbokken, Parelhoenders en Vervet aapjes. We worden enthousiast en stoppen bij een vogelspothuisje. Helaas geen water (er heerst hier al lang een grote droogte) dus ook geen vogels en/of andere dieren. We rijden verder, nog meer springbokken. Dan opeens in de verte lange horens, een Gemsbok. Even later Red hartebeesten. We kunnen ons geluk niet op, of toch wel. Bij wegwijzer 5 staat het water van een over te steken riviertje toch zo hoog dat er alleen een 4x4 doorheen mag. We rijden terug naar de ingang en vragen of we de uitgang van het park aan de andere kant in mogen rijden om de rest van de route toch te kunnen doen. Dat mag met onze papieren. We rijden het dorpje weer door en weer terug naar waar we vandaan komen. In de verte staat wat op de weg, we kunnen het niet thuisbrengen en rijden heel rustig. Steekt er opeen een hele familie apen over! We zoeken nog naar het grote beest dat overstak maar zien het niet meer. Wel staat er zomaar een zebra (Mountain Zebra) naar ons te kijken. Wat leuk is dit! We rijden via de uitgang het park weer op en komen zonder problemen binnen. We vinden nog Kudu’s, Steenbokken, Cape Buffalo’s en verschillende roofvogels. Bij een water drinkplaats staan twee vogels die we nog niet thuis kunnen brengen. Geweldig allemaal.
Als toetje rijden we de ingang van de ‘Valley of Desolation’ in. We stijgen vrij snel over een smalle berg naar boven. We spotten een schildpad maar kunnen niet stoppen omdat er een auto achter ons rijdt. Bijna boven, bij Toposcope parkeren we en genieten we van het uitzicht. En zowaar nog een schildpad. En wat een uitzicht! Ja desolaat, maar met regen en zon een fenomenaal uitzicht. We stijgen nog wat verder, 1400 meter hoog, en verbazen ons weer over al het moois wat we zien. Het is geweldig mooi. Na de wandeling op de top is het tijd om naar het Karoopark Guesthouse in het stadje Graaff-Reinet te gaan. We worden allervriendelijkst ontvangen. Onze kamer is een huisje aan een groene tuin die heel tropisch aandoet, het roept bij ons herinneringen op aan onze vakantie op Sentosa Island in Singapore. O ja, om 9 uur gaat de stoom uit tot 11 uur en vannacht tussen 3 en 6 ook. Als we in het restaurant willen dineren dan kan dat, maar wel graag bijtijds omdat om 9 uur de stroom weer uit gaat, dus dat doen we, om 7 uur aan tafel. Vanaf 9 uur geen airco, geen fan. Maar gelukkig wel onze mijnwerkerslampjes! Met dank aan José. Ze doen wederom dienst waarvoor we ze hebben meegenomen. Ja we zitten in het pikke donker.
Ach, morgen weer een dag. Maar ook hier realiseren we ons weer dat wij in een rijk land wonen, met altijd stroom en altijd fris drinkwater.
Morgen gaan we het dorpje bekijken en dan op naar Beaufort-West.

Goed geslapen, Hans heeft wel elk stroom uit/aan moment gehoord, Sandra heeft overal doorheen geslapen. Na een prima ontbijt wandelen we in de schaduw van de bomen naar het Graaf-Reinett huis. We komen langs heel veel kerkjes, de NH kerk doet denken aan ons kerkje in het dorpje onder onze kerstboom. Bij de supermarkt is het al een drukte van belang, buiten staan al diverse uitstallingen om groente, aardappels en zonnebrillen te verkopen. Even later zien we een man op de grond liggen, in de volle zon. Hij ligt zijn roes uit te slapen: Alcohol is een groot probleem in Zuid-Afrika. Graaff-Reinet is het op drie na oudste stadje van Zuid-Afrika met veel historische huisjes, veelal in Hollandse stijl met klokgevels. Het Graaff-Reinett huis en het museum zijn prachtig, trouwens het hele straatje. Hier heeft de tijd stil gestaan en alles is goed onderhouden. We lopen langs een winkel met uithangbord “Krap-lap”, lekker Spakenburgs. Het wordt al aardig warm en we lopen terug naar het hotel. Lekker in de auto met airco!
Hans schrijf onderweg het verslag over ons gesprek met Jaco en Fanty over de te installeren zonnepanelen. En Sandra rijdt naar Beaufort-West. Het uitzicht tot Aberdeen en langs de afslag Murraysburg is prachtig, we rijden om het gebergte waar we gisteren omhoog zijn geweest. Daarna is de weg heel eentonig rechtdoor met links en rechts heel uitgestrekt landschap met af en toe een kudde ‘poedel’ bokjes. Wederom 100km kaarsrecht rechtdoor!
In Beaufort-West halen we wat brood, water en salade. 15Km buiten het dorpje, ja eigenlijk in het niemandsland waar we net doorheen zijn gereden vinden we ons verblijf voor twee nachten, de Teri-Lemveli Lodge. Het blijkt een stukje paradijs op aarde, midden in de Karoowoestijn. We worden gastvrij ontvangen. Het huisje staat iets lager dan de doorgaande weg, dus die horen we niet (de ‘oprijlaan’ is ook al een kilometer lang). Het heeft hier afgelopen vrijdag voor het eerst sinds een jaar geregend, gestormd beter gezegd, maar ze hebben water in de dam dus zijn ondanks alle ongemakken door blikseminslag qua electra en WiFi heel blij. We hebben een prachtig huisje dat gelukkig geen electra schade heeft, met een uitzicht ....... ongelofelijk. We drinken met de eigenaar en zijn vrouw een wijntje op het terras en zien giraffen, wildebeest, springbokken, gemsbokken en witzwarte ibissen.
We krijgen de tip om vroeg naar het nationale Karoo park te gaan. In de hitte laten de beesten zich niet zien, dus wekker op 5:30 uur.
We kijken even BVN (nieuws en de luizenmoeder), grappig Nederlandse tv in Zuid-Afrika.
‘s Morgens miezert het een beetje, we vinden het wel fijn eigenlijk. We staan om 6u10 bij de ingang van het park en ons eerste pad in het park heet Lammetjesleegte. Vinden we niet raar, er lopen hier 24 leeuwen. We zien weer heel veel prachtige dieren. Na een kopje koffie in de parkreceptie rijden we de Klipspingerpas omhoog. Wat een bochten en wat een uitzicht, geweldig! Wat zijn er toch prachtige plekken op de wereld, zelfs in deze droge woestijn. De teerweg gaat over in een dirtroad. Hans rijdt echt heel netjes, ondanks dat we geen 4x4 hebben. Het staat ook niet aangegeven dat je hier 4x4 nodig hebt, die wegen vermijden we juist. We rijden heel rustig en genieten van de bergen en verre vallei uitzichten. De foto’s zeggen meer dan 1.000 woorden (in de hoop ze te kunnen posten).
We rijden 13u30 het park weer uit en gaan naar de KFC voor WiFi en een koffie (de WiFi is overal beroerd: iets lezen of zoeken gaat supertraag, foto’s uploaden kun je gewoon vergeten) en lezen van het drama in Utrecht. We bellen direct met Cathalijne (Stephanie is in Spanje op vakantie). Gelukkig is iedereen veilig.
Als we terug komen bij het huisje zijn alle andere gasten vertrokken en worden we ontvangen door de twee giraffen in onze achtertuin, prachtig zulk statige beesten. We worden er helemaal blij van. We lummelen lekker bij het zwembad, kletsen nog wat met de eigenaresse en kijken nog even tv, BVN, om de situatie Utrecht toch een beetje mee te krijgen. We boeken alvast twee nachten bij ‘de oude Meul’ in Oudtshoorn, onze volgende stop.
Tijdens ons ontbijt, lekker voor het huisje, paraderen de beide giraffen weer (op gepaste afstand) voor ons lang. We worden toegefloten door de meest exotische vogeltjes en zeven ibissen vliegen ook nog even in formatie langs. Wat kan het leven toch mooi zijn!

(Hier hebben we voor het eerst fatsoenlijk internet, foto’s volgen)